مجله تک بیوتی

این احتمالاً رایج‌ترین سؤالی است که من به عنوان دندانپزشک می‌پرسم: "از کدام دهانشویه باید استفاده کنم؟" یا "بهترین مارک دهانشویه برای جلوگیری از پوسیدگی دندان کدام است؟"

پاسخ اغلب به نیازهای شما بستگی دارد. مردم به دهانشویه به عنوان خوشبو کننده نفس یا جلوگیری از بوی بد دهان نگاه می کنند، اما دهانشویه برای جلوگیری از خونریزی لثه، پوسیدگی دندان و برخی برای سفید کردن دندان ها نیز استفاده می شود.

یک تصور اشتباه بزرگ این است که دهانشویه می تواند پلاک را از روی دندان ها و لثه های شما پاک کند. استفاده از دهانشویه ممکن است اثر ضد باکتریایی داشته باشد، اما خود پلاک را از بین نمی برد، بنابراین هرگز نباید جایگزین مسواک زدن و نخ دندان کشیدن شود.

قبل از استفاده از هر دهانشویه باید مراحل زیر را طی کنید:

دلیل اصلی استفاده از دهانشویه را مشخص کنید. آیا برای درمان یک بیماری است یا صرفاً برای جلوگیری از بیماری های دندانی؟
با دندانپزشک خود مشورت کنید. ابتدا باید مشکل خود را تشخیص دهید و قبل از استفاده از دهانشویه، توصیه پزشک خود را دریافت کنید.
برچسب را با دقت بخوانید: در درک آنچه در محصول وجود دارد عاقلانه عمل کنید.
دستورالعمل ها را دنبال کنید.
ادعاها و فواید دهانشویه برای سلامتی کمی متفاوت است، بنابراین بیایید ببینیم کدام یک حاوی چه چیزی است و آیا آنها ادعاهای خود را برآورده می کنند.

دهانشویه با الکل
الکل یکی از رایج ترین ترکیبات دهانشویه است. تصور این است که الکل باکتری‌هایی را که باعث بیماری‌های دهان می‌شوند را از بین می‌برد، اما الکل موجود در دهان‌شویه، ماده فعال آن نیست. الکل برای کمک به انتشار سایر مواد فعال مانند روغن های ضروری وجود دارد.

بیشتر دهانشویه های الکلی برای خوشبو کردن نفس و مبارزه با خونریزی لثه یا بیماری لثه استفاده می شود.

خونریزی لثه و بوی بد دهان به دلیل وجود انواع خاصی از باکتری ها در دهان است. مشکل این است که اطلاعات کمی در مورد نحوه عملکرد خاص الکل علیه آنها وجود دارد. به طور کلی، اعتقاد بر این است که الکل دیواره های سلولی باکتری ها را از بین می برد، اما مشخص نیست که آیا در برابر آن هایی که باعث بیماری لثه و بوی بد دهان می شوند موثر است یا خیر.

دهانشویه الکل نگرانی های گسترده ای را در مورد محتوای الکلی به عنوان یک عامل خطر برای سرطان دهان ایجاد کرده است. تحقیقاتی وجود دارد که نشان می دهد الکل سلول های دهان را در برابر عوامل سرطان زا آسیب پذیرتر می کند. هنگامی که الکل تجزیه می شود، محصول استالدئید است که یک سرطان زا شناخته شده برای انسان است.

ممکن است عوارض جانبی موقتی دهانشویه الکلی وجود داشته باشد، مانند:

اختلالات چشایی
لکه دار شدن دندان
احساس خشکی دهان
بدتر شدن بوی بد دهان: دهانشویه های حاوی الکل ممکن است خشکی دهان و بوی بد دهان را بدتر کنند زیرا دهان را بیشتر خشک می کنند. گاهی اوقات ممکن است درد، زخم و قرمزی ایجاد شود.

تمام تلاش خود را برای اجتناب از دهانشویه های الکلی انجام دهید. آنها به ویژه در برابر بیماری لثه یا بوی بد دهان موثر نیستند و ممکن است خطر ابتلا به سرطان دهان را افزایش دهند.

دهانشویه کلرهگزیدین
کلرهگزیدین یک آنتی باکتریال است که به عنوان یک ماده فعال در برندهای خاص دهانشویه استفاده می شود. این یک ضد میکروبی با طیف وسیع با کاربرد خاص در برابر باکتری هایی است که باعث بیماری لثه می شوند.

دندانپزشکان گاهی اوقات از دهانشویه کلرهگزیدین برای درمان بیماران مبتلا به بیماری لثه استفاده می کنند. مطالعات نشان داده اند که می تواند التهاب ناشی از باکتری های پریودنتال را کاهش دهد.

یکی از نگرانی ها این است که کلرهگزیدین ممکن است در برابر باکتری خاصی که عامل بوی بد دهان است، موثر نباشد.

استفاده طولانی مدت از دهانشویه کلرهگزیدین باعث تورم دندان و زبان می شود. همچنین می تواند طعم را تغییر داده یا کاهش دهد و باعث خشکی دهان شود. در برخی از بیماران، می تواند تجمع تارتار دندانی را افزایش دهد. این ممکن است به دلیل جابجایی در باکتری های دهان باشد. همچنین ممکن است با مواد تشکیل دهنده خمیر دندان تداخل داشته باشد، بنابراین همیشه باید جداگانه استفاده شود.

برخی از افراد احساس بثورات یا سوزش می کنند که در این صورت باید فوراً مصرف آن قطع شود.

دهانشویه کلرهگزیدین ممکن است در درمان بیماری لثه مفید باشد، اما برای بوی بد دهان موثر نیست. همیشه باید با راهنمایی یک متخصص دندانپزشکی استفاده شود.

دهانشویه فلوراید
بسیاری از انواع دهانشویه حاوی فلوراید برای جلوگیری از پوسیدگی دندان هستند.

ثابت شده است که فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی دندان موثر است و پنج تا ۵۰ درصد پوسیدگی دندان کمتر است. با این حال، فقط باید در موارد پرخطر استفاده شود.

شرایطی که شستشوی فلوراید ممکن است موثر باشد عبارتند از:

برای بیماران ارتودنسی: اگر در حال انجام درمان ارتودنسی هستید، این جایگزین (یا مکمل) خوبی برای کاربردهای سینی فوم است.
خطر پوسیدگی متوسط تا زیاد، از جمله برای بیماران مسن و پوسیدگی زودرس مینای دندان
دندان مصنوعی جزئی
بیماران مبتلا به خشکی دهان
مهم است که به طور تصادفی دهانشویه حاوی فلوراید را قورت ندهید، زیرا ممکن است سمی باشد. در کودکان زیر هفت سال باید از دهانشویه فلوراید اجتناب شود زیرا احتمال قورت دادن آن بسیار زیاد است. شستشوهای روزانه احتمالاً مؤثرترین هستند و حاوی حدود 0.05 درصد فلوراید هستند. دهانشویه های هفتگی یا دو هفته ای 0.2 درصد نیز در دسترس هستند.

شستشوی فلوراید احتمالاً تنها در صورتی تأثیر قابل توجهی دارد که شما در معرض خطر پوسیدگی دندان هستید و مطمئناً نباید به عنوان جایگزینی برای مسواک زدن با خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده شود—شما باید هر دو را انجام دهید. دهانشویه حاوی فلوراید فقط باید برای بیمارانی که پوسیدگی دندان در معرض خطر هستند استفاده شود. این باید تحت نظر متخصص دندانپزشکی شما باشد.

دهانشویه پراکسید هیدروژن
پراکسید هیدروژن ماده فعالی است که در اکثر محصولات پاک کننده خانگی یافت می شود. به دلیل عملکرد شیمیایی اکسید کننده، دارای خواص ضد میکروبی گسترده ای است. اکسیداسیون به سلول های باکتریایی آسیب رسانده و از بین می برد.

بی خطر بودن آن در غلظت های یک تا سه درصد ثابت شده است. مشکل این است که واکنش افراد به پراکسید هیدروژن بسیار متفاوت است و استفاده ایمن به رقیق سازی مناسب بستگی دارد. مطالعات نشان می دهد که ممکن است کاهش جزئی در التهاب لثه وجود داشته باشد. همچنین ممکن است یک اثر سفید کننده خفیف دندان وجود داشته باشد.

شناخته شده است که پراکسید هیدروژن باعث آسیب به سلول های پالپ دندان می شود. این می تواند باعث عفونی شدن اعصاب دندان و در نهایت مرگ (به نام پالپیت) شود. تمام تلاش خود را برای اجتناب از دهانشویه پراکسید هیدروژن انجام دهید. به نظر می رسد تحقیقات کافی در مورد فواید برای متعادل کردن خطرات دهانشویه پراکسید هیدروژن وجود ندارد.

روغن ضروری
اسانس ها از گیاهانی استخراج می شوند که دارای خواص معطر یا شفابخش هستند. برخی از دهان شویه ها دارای روغن های ضروری هستند که به ترکیبات خود اضافه می شوند. با این حال، می‌توانید با اضافه کردن قطره‌های روغن ضروری به آب، خودتان آن را درست کنید.

اسانس‌ها حاوی «اسانس» رایحه گیاه هستند که مشخصه گیاهی است که از آن گرفته شده است. خواص آنها شامل اثرات آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی است. محبوبیت این روغن های شفابخش به سرعت در حال افزایش است زیرا به عنوان داروی طبیعی بدون هیچ گونه عوارض جانبی عمل می کنند.

به طور کلی، این دهانشویه ها به همان اندازه که محصولات طبیعی هستند بی خطر هستند. برخی از اسانس ها دارای خواص ضد باکتریایی خاصی هستند که ممکن است آنها را به عنوان دهانشویه مفید کند. این شامل:

روغن نعناع
روغن نعناع
روغن گل میخک
روغن اوکالیپتوس
دهانشویه روغن های ضروری ممکن است خوشبو کننده خوبی برای تنفس باشد. با این حال، قبل از انجام تمرینات بهداشت دهان، نباید تنها به دهانشویه اسانسی اعتماد کنید.

دهانشویه آب نمک
آب نمک یک محلول ایزوتونیک است، به این معنی که حاوی املاح و مواد معدنی مشابه مایعات بدن ما است و لثه های شما را تحریک نمی کند.

معمولاً بعد از کشیدن دندان از آب نمک استفاده می شود و توصیه می شود. به نظر می رسد خواص ضد باکتریایی آن عفونت های دندانی و التهاب لثه و همچنین حفره خشک را کاهش می دهد. آب نمک گرم به درمان گلودرد و لوزه ها کمک می کند. همچنین می تواند زخم ها یا زخم های دهان را کاهش دهد.

از آنجایی که آب نمک PH پایینی دارد، ممکن است به درمان بوی بد دهان کمک کند. باکتری هایی که باعث بوی بد دهان می شوند، برای رشد نیاز به PH بالا در دهان دارند. می‌توانید با افزودن ½ قاشق چای‌خوری نمک به یک فنجان آب گرم، مخلوطی را در خانه درست کنید. می توانید این کار را دو تا سه بار انجام دهید و تا چهار بار در روز تکرار کنید. آب نمک یک گزینه DIY خوب برای حفظ تازگی و تمیزی دهان است.

ملاحظات دیگر هنگام استفاده از دهان شویه
سایر ترکیبات: بیشتر دهانشویه ها حاوی مواد شیمیایی دیگری هستند که به افزایش ماندگاری یا دادن رنگ مطلوب به آن کمک می کنند. شما باید برچسب را به دقت بخوانید تا مطمئن شوید که همه مواد موجود در نوع مورد استفاده خود را می شناسید. اگر یک واکنش نامطلوب دارید، ممکن است به دلیل یکی از این مواد باشد.

مواد شوینده: ماده پاک کننده محلول در آب با ناخالصی ها و کثیفی ها ترکیب می شود تا آنها را حل کنند. بیان شده است که آنها بقایای جمع شده روی دندان ها را شل می کنند. با این حال، این ادعا به شدت پشتیبانی نمی شود. شوینده‌های رایج روی برچسب‌ها به‌عنوان بنزوات سدیم و سدیم لوریل سولفات ذکر شده‌اند. نگرانی هایی در مورد ایمنی مصرف این مواد شیمیایی وجود دارد و برخی افراد واکنش های نامطلوب را گزارش می کنند.

طعم ها: طعم دهنده های مصنوعی به دهانشویه رنگ و طعم می دهد. آنها به عملکرد یا اثربخشی آن کمک نمی کنند و ممکن است واکنش های نامطلوبی داشته باشند.

نگهدارنده ها: از رشد باکتری ها در دهان شویه جلوگیری می کنند. نگهدارنده های رایج بنزوات سدیم یا متیل پارابن هستند. آنها به عملکرد دهانشویه کمک نمی کنند.

آب: از آب برای حل کردن و حمل مواد دیگر استفاده می شود.

آیا مزایا بیشتر از هزینه است؟
اگر برای حفظ سلامت دندان خود به طور مرتب مسواک می زنید و نخ دندان می کشید، به نظر نمی رسد که مزایای دهانشویه به غیر از درمان بیماری های مضر مفید باشد. به ویژه افرادی که از دهانشویه برای بوی بد دهان استفاده می کنند، فایده زیادی در وضعیت خود نمی بینند. آنها همچنین ممکن است بوی بد دهان خود را بدتر کنند. متأسفانه، در بیشتر موارد، دهانشویه ها مطابق تبلیغات تبلیغاتی نیستند.

هنگامی که همراه با یک برنامه درمانی با دندانپزشک خود استفاده می شود، برخی از آنها ممکن است موثر باشند، در غیر این صورت، از یک رژیم غذایی خوب پیروی کنید، دندان های خود را مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید تا دندان های خود را سالم نگه دارید.

منبع: verywellhealth